โผล่อีกราย! สาวภูเก็ต ผมร่วงหลังจากฉีดวัคซีนครบ 3 เข็ม

ข่าวเด่นออนไลน์ เมื่อวันที่ 20 นวาคม 2564 ที่ผ่านมานี้ ผู้สื่อข่าวรายงานต่อเนื่องหลัง สาวภูเก็ต ออกมาร้องความเป็นธรรม เนื่องจากฉีดวัคซีนบูสเตอร์ เข็ม 3 ผมร่วงหมดเกือบทั้งหัว สุดช้ำไม่มีหน่วยงานรับผิด

สาวภูเก็ต นำหลักฐานยื่นขอความเป็นธรรม ฉีดวัคซีนบูสเตอร์ เข็ม 3 แอสตร้าเซนเนกา ผมร่วง ไร้หน่วยงานรับผิด

นางสาวมนัญญาณ สาวภูเก็ต เดินทางมาที่ศาลากลางประจำจังหวัดภูเก็ต (อาคารใหม่) เพื่อเข้าพบกับ นายวงศกร ชนะกิจ (ประธาน) และ นายพชร ตั๋นสกุล (ผู้ช่วย) สำหรับกลุ่มขับเคลื่อนของภูเก็ต เพื่อมาร้องความเป็นธรรมและขอความช่วยเหลือ เนื่องจากการเข้าฉีดวัคซีนบูสเตอร์ เข็ม 3 (แอสตร้าเซนเนกา) ทำให้ทำร่วงอย่างหนักเกือบหมดทั้งหัว

นางสาวมนัญญาณ ได้ออกมากล่าวไว้ว่า หลังจากฉีดบูสเตอร์ผ่านมาได้เป็นเวลาราวๆ 3 เดือนแล้วที่ผมของเธอค่อยร่วงจนวันนี้ผมก็มีแทบจะนับได้แล้ว ก่อนหน้านี้ตนได้เดินทางไปสอบถามกับคลินิกแห่งหนึ่ง จากนั้นก็ได้เข้ารักษากับคลินิกแห่งนี้และเมื่อตรวจดูแล้วรู้สาเหตุว่าผมที่ร่วงเกิดขึ้นมาจากการฉีดวัคซีน แต่พอตนขอเอกสารยืนยัน ทางคลินิกแจ้งว่าขณะนี้ยังไม่สามารถออกเอกสารยืนยันได้ หลังจาก สสจ.ภูเก็ตต้องการเพื่อดำเนินการเยียวยา

เวลาถัดมาตนได้เดินทางไปรักษาอาการ “ผมร่วง” ภายใน รพ.วชิระภูเก็ต ภายหลังจากได้รับผลการตรวจชิ้นเนื้อ ผลตรวจระบุว่าหญิงสาวเป็นโรคผมร่วง และเป็นอาการผลข้างเคียงที่เกิดขึ้นได้หลังการฉีดวัคซีน เจ้าหน้าที่ของ รพ.วชิระภูเก็ต ได้ออกมารายงานว่า ทางโรงพยาบาลไม่ได้มียาที่ใช้ในการรักษาโรคผมร่วงในกรณีนี้ และทาง รพ.วชิระภูเก็ต จึงแนะนำให้ใช้สิทธิ์จากประกันสังคม เพื่อจะดำเนินการส่งตัวผู้ป่วยย้ายเข้าไปรักษาโรคผมร่วงต่อที่ รพ.ศิริราช กรุงเทพมหานคร และจำส่งตัวไปภายในวันที่ 21 ธ.ค. 64

สำหรับการรักษาก่อนหน้านี้ที่ผ่านมา ตนต้องออกค่าใช้จ่ายด้วยตัวเองทั้งหมด โดยไร้หน่วยงานใดเข้ามารับผิดชอบหรือเสนอตัวเข้ามาช่วยเหลือและเยียวยา ตนได้นำเอาเงินเก็บที่น้อยนิดมาจ่ายค่ารักษาและต้องบริหารการใช้เงินอย่างประหยัดที่สุด เพื่อพยุงอาการผมร่วงที่ตนได้รับ เวลาที่ผ่านมาผมร่วงหล่นหนักขึ้นทุกวันขณะเดียวกันเงินที่ใช้รักษาก็หมดลง พอใช้ยารักษาก็มีผมขึ้นแต่ผมกลายเป็นสีขาว

นางสาวมนัญญาณ ได้กล่าวต่อไปอีกว่า ทุกวันนี้รู้สึกตนเองกังวลจนสุภาพจิตเสียทั้งอาการป่วย ภาระหน้าที่ การงาน ครอบครัว การดูแลลูกๆอีก 2 คน สำหรับงานตนก็ไม่สามารถหยุดงานได้ ทุกครั้งที่ตนเห็นกระจกเห็นหน้าตัวเองต้องเป็นร้องไห้ทุกครั้ง ปัจจุบันนี้ตัวเองคล้ายจะเป็นโรคซึมเศร้าไปแล้ว ครอบครัวพร้อมเพื่อนก็ต่างเป็นห่วงกลัวคิดสั้นไม่ยอมให้อยู่คนเดียว ตนอยากวอนขอร้องหน่วยงานที่เกี่ยวข้องโปรดเข้ามาช่วยด้วยอย่าให้รู้สึกว่าตนต้องรักษาด้วยตัวเองเพียงลำพังคนเดียว