เรื่องผีในหอ: เพื่อนร่วมห้องกลับมา เธอกลับมา…ทั้งที่เราจัดงานศพให้แล้ว”

เรื่องผีในหอ: เพื่อนร่วมห้องกลับมา แน่นอน…เรื่องนี้ขอเตือนก่อนว่าไม่เหมาะกับคนอยู่หอคนเดียวตอนกลางคืน เพราะมันหลอนสยองขวัญจริงๆฉันชื่อฝ้าย เป็นนักศึกษาปี 2 อยู่หอพักกับเพื่อนสนิทชื่อมายด์ เราสนิทกันมาก แชร์ทุกอย่างด้วยกัน ตั้งแต่ข้าวของยันความลับลึกๆ หอที่เราอยู่เป็นหอเก่าหน่อย แต่ค่าหอไม่แพงมาก เลยเลือกอยู่ที่นี่กัน

3 วันหลังตาย: เพื่อนร่วมห้องกลับมาอยู่

คืนหนึ่ง มายด์ประสบอุบัติเหตุรถชนขณะเดินข้ามถนนหน้ามอ…เธอเสียชีวิตในที่เกิดเหตุ ฉันช็อกมาก เสียใจจนกินไม่ได้นอนไม่หลับ 2-3 วันหลังงานศพ ฉันยังไม่กล้ากลับเข้าห้อง รู้สึกเหมือนทุกอย่างในห้องยังมีร่องรอยของเธออยู่

ห้องนี้ยังมีเธออยู่…แม้เธอจะตายไปแล้ว

คืนที่สามหลังจากเธอเสีย ฉันฝืนใจกลับมานอนที่หอ เพราะไม่มีที่ไปและรู้สึกว่าต้องเริ่มต้นใหม่ เปิดประตูเข้าห้อง กลิ่นแชมพูของมายด์ยังคงอยู่ ผ้าห่มของเธอยังพับอยู่บนเตียงอย่างระทึกขวัญ ฉันพยายามไม่สนใจ เดินไปนอนของตัวเองทั้งน้ำตา เวลาประมาณตี 2 ฉันได้ยินเสียงเปิดประตู…เสียงฝีเท้าลากเบา ๆ เข้ามาในห้อง”ฝ้าย…เรากลับมาแล้วนะ”ฉันรู้ทันทีว่าเสียงนั้นคือมายด์ เสียงของเธอไม่มีผิดแน่ๆ ขนลุกไปทั้งตัว ฉันนอนนิ่งไม่กล้าขยับ รู้สึกเหมือนเตียงอีกฝั่งยวบลง เหมือนมีคนมานั่ง

เธอตายไปแล้ว…แต่กลับมาอยู่กับเราเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

“เราหนาวอะ ขอห่มผ้าหน่อยนะ”ฉันหลับตาแน่นจนตัวสั่น เช้าขึ้นมา ผ้าห่มฝั่งของมายด์ก็กระจัดกระจาย เหมือนมีคนใช้งานจริง ๆวันถัดมา ฉันพยายามคิดว่าอาจจะหลอนไปเอง แต่ทุกคืนหลังจากนั้น ก็ยังได้ยินเสียงฝีเท้า เสียงน้ำไหลในห้องน้ำ และบางครั้งก็มีเสียงหัวเราะเบา ๆ ตามมา

คืนที่สาม…เพื่อนร่วมห้องเคาะประตู

เพื่อนข้างห้องเคยมาถามว่า “เมื่อคืนมายด์กลับมาห้องเหรอ เห็นเดินไปมาอยู่นอกห้อง” ฉันได้แต่ยิ้มฝืน ๆ และบอกว่า…ไม่มีใครแล้วล่ะแต่จริง ๆ แล้ว…เธอไม่เคยจากไปเลยเสียงของขวัญยังชัดในหัวฉัน ทั้งที่เธอเสียไปเมื่อ 3 วันก่อนในอุบัติเหตุทางรถยนต์ฉันนั่งนิ่งอยู่บนเตียง ห้อง 402 เงียบสนิท ราวกับความตายยังคงวนเวียนอยู่
ขวัญเคยเป็นเพื่อนร่วมห้องที่ดีที่สุดของฉันแต่วันนี้…เธอกลับมาแล้วกลับมา…ทั้งที่ร่างของเธอนอนนิ่งในโลงศพไปแล้วตั้งแต่เมื่อวาน

เธอตายไปแล้ว…แต่กลับมาอยู่กับเราเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพื่อนร่วมห้องเคาะประตู”

ไฟในห้องกระพริบเบา ๆ เหมือนจะดับ ฉันหันไปมองเตียงอีกฝั่ง ม่านที่กางไว้ไหวเล็กน้อยเหมือนมีคนเพิ่งเดินผ่าน “ขวัญ…?”ไม่มีเสียงตอบ แต่ฉันสัมผัสได้ถึงกลิ่นน้ำยาปรับผ้านุ่มกลิ่นที่เธอชอบใช้อยู่เสมอกลายเป็นอีกหนึ่งเรื่องลึกลับ มันลอยแตะจมูกชัดเจนเกินไป…ฉันหลับตาแน่น พยายามบอกตัวเองว่านี่คือภาพหลอน ความคิดถึง… แต่ที่ปลายเตียง…ผ้าห่มพับไว้อย่างเรียบร้อย กลับยับยุ่งราวกับมีใครเพิ่งนอนอยู่ตรงนั้นจริง ๆ

สามารถติดตามข่าวสารเพิ่มเติมสดใหม่ทุกวันได้ที่นี่