ฆาตกรต่อเนื่อง แห่งโคลัมเบีย ที่ได้รับฉายาว่า ‘สัตว์เดรัจฉาน’

ฆาตกรต่อเนื่อง มาพบกับชายในประวัติศาสตร์ที่ได้ลงมือข่มขืน ทารุณและสังหารเด็กไปเกือบ 400 คน เขาคนนี้คือ “Luis Garavito”

ฆาตกรต่อเนื่อง เจ้าของฉายา ‘The Beast’ ที่โหดเหี้ยม

การเพิกเฉยต่อชีวิตมนุษย์ที่ฆาตกรต่อเนื่องมีนั้นเป็นที่สนใจสำหรับบางคนและน่ากลัวสำหรับทุกคน ตลอดประวัติศาสตร์ มีผู้คนหลายพันคนที่สังหารโดยปราศจากการสมรู้ร่วมคิด แต่มีน้อยคนนักที่จะสังหารคนได้มากกว่า Luis Alfredo Garavito Cubillos

อย่างเป็นทางการ เขาฆ่าเด็กที่ไหนสักแห่งระหว่าง 138 ถึง 192 คน แต่เป็นไปได้ว่าเขาฆ่า 300-400 คน แม้จะมีลักษณะการก่ออาชญากรรมของเขาจะน่าสยดสยอง แต่โทษสูงสุดของกระบวนการยุติธรรมของโคลอมเบียนั้นเพียงจำคุกเป็นเวลา 30 ปี

ชีวิตในวัยเด็กและจุดเริ่มต้นของความสนุกสนานในการฆาตกรรมของเขา

Luis Garavito เกิดที่เมือง Genova เมือง QuindÃo ประเทศโคลอมเบีย เมื่อวันที่ 25 มกราคม 2500 เขาเป็นพี่คนโตในจำนวนพี่น้องเจ็ดคน และทุกคนต่างก็มีวัยเด็กที่แย่มากเนื่องจากการกระทำที่น่าสะอิดสะเอียน ของพ่อที่ติดสุรา Garavito ถูกล่วงละเมิดทางร่างกายและทางเพศตั้งแต่อายุยังน้อย อย่างน้อยนี่คือสิ่งที่เขาอ้างในการสัมภาษณ์หลังจากที่เขาถูกจับได้

เมื่ออายุได้ 16 ปี Garavito ได้หนีออกจากบ้านเพื่อพยายามเริ่มต้นชีวิตใหม่โดยห่างจากพ่อที่นิสัยไม่ดีของเขา เพื่อหางานทำ เขาต้องเดินทางไปทั่วโคลอมเบีย เขาเริ่มทำงานเป็นเสมียนร้านค้าก่อนจะเดินไปตามถนนเพื่อเป็นพ่อค้าขายการ์ดสวดมนต์และรูปเคารพทางศาสนา

แม้จะเดินทางอยู่ตลอดเวลา Garavito ก็มีแฟนสาวที่มีลูกตัวเล็กด้วย โดยทุกบัญชีของ Garavito ปฏิบัติต่อเด็กตัวเล็ก ๆ เป็นอย่างดีและเพื่อน ๆ ของเขาอธิบายว่าเขาเป็นคนใจดี แต่สังเกตเห็นอารมณ์ภูเขาไฟของเขา

ในวัยผู้ใหญ่ Garavito ยังคงใช้ชีวิตแบบสัญจรไปมาและย้ายจากเมืองหนึ่งไปอีกเมืองหนึ่งเพื่อหางานทำ เขาหยิบเอานิสัยติดเหล้าของพ่อและเป็นที่รู้กันว่าดื่มหนักและประพฤติดีในทุกสถานที่จนหมดการต้อนรับและไปที่อื่น ตามรายงานของตำรวจ Garavito เคยพยายามฆ่าตัวตายและใช้เวลาห้าปีภายใต้การดูแลจิตเวช

ดูเหมือนว่าการาวิโตจะเริ่มการฆาตกรรมที่แปลกประหลาดของเขาในช่วงปี 1992 เขาระมัดระวังอย่างมากในแง่ของผู้ที่เขาเลือกเป็นเหยื่อ เหยื่อทั้งหมดของเขาเป็นเด็กชายอายุ 6-16 ปี ที่กำพร้า เป็นชาวนา หรือไร้บ้าน เขารู้ว่าเด็กเหล่านี้อ่อนแอและไม่มีใครรายงานว่าพวกเขาหายตัวไป ในกรณีส่วนใหญ่ เขาจะเข้าหาเด็กชายและล่อพวกเด็ก ๆ ด้วยของกำนัลหรือเงินเล็กน้อย เขาทำอย่างระมัดระวังในบางกรณีโดยเข้าหาพวกเด็ก ๆ ในชนบท มีหลายครั้งที่เขามาหาพวกเด็ก ๆ อย่างโจ๋งครึ่มตามถนนที่พลุกพล่าน

เจ็ดปีแห่งความหวาดกลัว

ระหว่างปี 1992 ถึงปี 1999 Luis Garavito ได้ล่าเหยื่อเด็กไร้เดียงสาทั่วโคลอมเบียโดยไม่ต้องกลัวว่าจะถูกจับกุม ในที่สุดเมื่อเขาถูกจับกุม เขายอมรับว่าได้สังหารเด็กชาย 140 คนใน 54 เมืองทั่วประเทศ การผสมผสานระหว่างการเดินทาง การปลอมตัว และความจริงที่ว่าเขามักจะไม่พลาดเหยื่อ หมายความว่าเขาสามารถทำสิ่งที่เขาพอใจเป็นเวลาเจ็ดปีอันเลวร้าย ดูเหมือนว่าการฆาตกรรมส่วนใหญ่เกิดขึ้นใกล้ Pereira ซึ่งเป็นพื้นที่บ้านเกิดของเขา

เมื่อ Garavito เบื่อเหยื่อของเขา เขาจะมัดพวกเด็กก่อนที่จะทรมานและข่มขืน ในบางกรณี เขาจะตัดอวัยวะเพศของพวกเด็กและยัดเข้าไปในปากของเหล่าเด็กที่เป็นเหยื่อ

เขายังตัดหัวเด็กผู้ชายหลายคนด้วย ศพมักจะถูกค้นพบในหลุมศพตื้น ๆ ศพมีรอยกัดอยู่หลายจุด และที่เกิดเหตุรายล้อมไปด้วยขวดสุราและสารหล่อลื่น หลังถูกจับกุม Garavito อ้างว่าเขาเมาเมื่อฆ่าเด็ก ๆ และร่างกายของเขาถูกครอบงำโดย “สิ่งมีชีวิตที่เหนือกว่า”

เขาหายไปนานขนาดนี้ได้อย่างไร?

ความสนุกสนานของ Garavito ยังคงเป็นความลับเป็นเวลาหลายปี แม้ว่าจะพบกลุ่มศพทั่วโคลอมเบียก็ตาม ปัญหาคือ มีเหยื่อเพียงไม่กี่รายที่รายงานว่าหายตัวไปเนื่องจากพวกเขามาจากครอบครัวที่ยากจนอย่างไม่น่าเชื่อ เด็กชายจำนวนมากเป็น “เด็กเร่ร่อน” ที่ถูกพรากจากครอบครัวในช่วงความขัดแย้งในโคลอมเบียซึ่งเริ่มขึ้นในปี 2507 ความรุนแรงทางการเมืองในประเทศได้ทำให้ผู้คนพลัดถิ่นประมาณ 1.5 ล้านคนภายในทศวรรษที่ผ่านมา

จนกระทั่งพบหลุมศพจำนวนมากของผู้ถูกกล่าวหาของเขาในหุบเขาในเมืองเปเรรา หลุมศพมีศพของเด็กชาย 25 คนและถูกค้นพบในเดือนพฤศจิกายน 1997 การค้นพบที่น่าสยดสยองนี้ส่งผลให้เกิดการสอบสวนอย่างกว้างขวางในท้ายที่สุด และในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2541 พบศพเด็กเปลือยสองคนอยู่ข้างๆ บนเนินเขานอกเมืองเจนัวในโคลอมเบีย ในวันรุ่งขึ้นพบเหยื่อรายที่ 3 พร้อมกับอาวุธสังหาร ตำรวจยังพบบันทึกในที่เกิดเหตุพร้อมที่อยู่และข้อมูลดังกล่าวทำให้ตำรวจไปหาแฟนสาวของเขา ภายใต้การซักถาม เธอบอกว่าเธอไม่ได้เจอเขามาหลายเดือนแล้ว แต่เธอสามารถมอบกระเป๋าที่มีสิ่งของจำนวนหนึ่งของเขาได้ ข้าวของเหล่านี้เป็นเครื่องพิสูจน์ความผิดของเขา เนื่องจากประกอบด้วยรูปภาพของเด็กชาย บันทึกการสังหาร และเครื่องหมายของเหยื่อของเขา ในที่สุดก็ปิดหนึ่งในคดีที่เลวร้ายที่สุดในประวัติศาสตร์ฆาตกรต่อเนื่อง…