โรคใคร่เด็ก ภัยร้ายที่จ้องจะคุกคามเด็กในปกครอง

โรคใคร่เด็ก ปัญหาสุขภาพจิต ที่เป็นภัยคุกคามลูกเล็กเด็กแดงของบ้าน ความผิดปกติของจิตที่มีความอยากและความต้องการทางเพศกับเด็กที่ยังเป็นเยาวชน ถือเป็นการคุกคามและล่วงละเมิดที่ไม่อาจให้อภัยได้

โรคใคร่เด็ก อันตรายใกล้ตัวผู้เยาว์

เรียกอีกอย่างว่า “การล่วงละเมิดทางเพศเด็ก” (pedophilic disorder หรือ pedophilia disorder) ในการใช้งานทั่วไป โรคทางจิตเวช มักพบในผู้ใหญ่ มีความสนใจทางเพศในเด็กก่อนวัยเจริญพันธุ์หรือความพยายามที่จะมีส่วนร่วมในกิจกรรมทางเพศกับเด็กก่อนวัยอันควร คำนี้ใช้กับความหมายนั้นในวรรณคดีการวินิจฉัยทางจิตเวชก่อนการตีพิมพ์ฉบับที่ห้าของคู่มือการวินิจฉัยและสถิติเกี่ยวกับความผิดปกติทางจิต ซึ่งแทนที่การล่วงประเวณีกับโรคใคร่เด็ก ได้จัดประเภทโรคนี้ว่าเป็นความผิดปกติแบบพาราฟิลิคหลายชนิด ซึ่งเกี่ยวข้องกับความสนใจ การปฏิบัติ หรือพฤติกรรมทางเพศที่ผิดปกติ (paraphilias)

ภายใต้รูปแบบการวินิจฉัยนี้ โรค paraphilia จะถือเป็นโรค paraphilic เฉพาะในกรณีที่ตรงตามเกณฑ์อย่างน้อยหนึ่งข้อต่อไปนี้

(1) ความสนใจหรือความปรารถนาก่อให้เกิดความทุกข์ทรมานอย่างมากหรือการด้อยค่าทางสังคมในบุคคลที่ได้รับผลกระทบ ด้วยเหตุผลที่ไม่เกี่ยวข้องกับการไม่ยอมรับของสังคม

(2) การปฏิบัติหรือพฤติกรรมโดยเนื้อแท้เกี่ยวข้องกับการทำร้ายผู้อื่น หรือมุ่งไปที่บุคคลที่ไม่เต็มใจหรือบุคคลที่ไม่สามารถให้ความยินยอมทางกฎหมายได้ (เช่น เนื่องจากอายุของพวกเขา)

ในกรณีของอนาจาร แม้ว่าความสนใจจะไม่ถือว่าเป็นอาการของความเจ็บป่วยทางจิตอีกต่อไป เว้นแต่จะทำให้เกิดความทุกข์ในบุคคลที่ได้รับผลกระทบ การแสดงพฤติกรรมใด ๆ ที่น่าสนใจ (เช่น การพยายามมีเพศสัมพันธ์กับเด็ก) ก็เพียงพอแล้วที่จะรับประกัน การวินิจฉัยโรคในเด็ก

อนาจารอาจมีข้อต่างจากฮีเบฟิเลีย (ความชอบทางเพศสำหรับผู้ที่มักมีอายุ 11 ถึง 14 ปี) และอีเฟโบฟิเลีย (ความชอบทางเพศสำหรับวัยรุ่นตอนปลาย โดยปกติคืออายุ 15 และ 16 ปี) ในหลายประเทศ บุคคลที่ถูกตัดสินว่ามีความผิดตามกฎหมายว่าด้วยการล่วงละเมิดทางเพศเด็ก ซึ่งเกี่ยวข้องกับการล่วงละเมิดทางเพศต่อบุคคลก่อนวัยเจริญพันธุ์หรือวัยเจริญพันธุ์ที่มีอายุไม่เกิน 18 ปี เรียกว่าผู้กระทำความผิดทางเพศ บุคคลเหล่านี้บางคนยังได้รับการวินิจฉัยทางคลินิกในภายหลังว่าเป็นอนาจาร

ตาเฒ่าบางคนมีความสนใจทางเพศเฉพาะกับเด็ก ในขณะที่คนอื่นดึงดูดทั้งเด็กและผู้ใหญ่ ตาเฒ่าอาจสนใจเด็กแค่เพศเดียวหรือเด็กทั้งสองเพศ การเผชิญหน้าทางเพศระหว่างบุคคลที่มีความผิดปกติทางเพศกับเด็ก และมักสร้างบาดแผลให้กับเด็กในระยะหลัง โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากมีการใช้กำลังหรือความรุนแรง หรือการคุกคามของการใช้กำลังหรือความรุนแรง ตาเฒ่าส่วนใหญ่เป็นผู้ชาย ภาวะนี้หายากในผู้หญิง

สาเหตุที่แท้จริงของโรคอนาจารเด็กยังไม่ชัดเจน แม้ว่าพฤติกรรมการล่วงละเมิดทางเพศกับเด็กจะเกี่ยวข้องกับการล่วงละเมิดทางเพศหรือการละเลยทางเพศมาเป็นเวลานานแล้ว แต่การศึกษาเมื่อเร็ว ๆ นี้ได้เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างและการทำงานในสมองบางอย่างที่อาจเป็นผลมาจากปัญหาการพัฒนาทางประสาทตั้งแต่เกิดในมดลูกหรือในวัยเด็ก

บุคคลที่มีความผิดปกติทางเพศกับเด็กซึ่งกระทำการตามคำกระตุ้นมักกระทำความผิดทางเพศร้ายแรง ผู้ป่วยที่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคนี้คาดว่าจะเข้าร่วมโปรแกรมการรักษา เท่าที่พวกเขาจะประสบความสำเร็จ อย่างไรก็ตาม โปรแกรมดังกล่าว ซึ่งเกี่ยวข้องกับการบำบัดด้วยความรู้ความเข้าใจและพฤติกรรม ได้ทำหน้าที่หลักในการเสริมสร้างความสามารถของบุคคลที่ได้รับผลกระทบในการควบคุมการกระตุ้นทางเพศของเขาหรือเธอ มากกว่าที่จะกำจัดการกระตุ้นทั้งหมด ในบางกรณี ยาเช่น cyproterone ที่ยับยั้งการทำงานของฮอร์โมนเพศชายในผู้ชายอาจมีประสิทธิภาพในการลดพฤติกรรมก้าวร้าวและความต้องการทางเพศ