พาไปทำความรู้จักบทสวด “จุลชัยยะมงคลคาถา 9 จบ” บทสวดที่มีอานุภาพมาก

บทสวดจุลชัยยะมงคลคาถา 9 จบ สวดครบขจัดสิ่งเลวร้าย ป้องกันภยันอันตรายได้ทั้งหลายทั้งปวงได้แบบหากห่วง เพราะนี่เป็นอีกหนึ่งบทสวดที่มีอานุภาพมาก ใครที่เป็นสายมูเตลูบอกเลยว่าต้องห้ามพลาด แวะเข้ามาทำความรู้จักและจดเอาบทความที่เรานำมาให้ดูในวันนี้ไปสวดเสริมดวงชะตาของเราก่อน

บทสวดจุลชัยยะมงคลคาถา 9 จบ บทสวดภาษาบาลีผสมภาษาลาวที่สายมูนั้นต้องรู้

จุลชัยยะมงคลคาถา เป็นบทประพันธ์ภาษาบาลีที่ผสานเข้ากับภาษาลาว มีรูปแบบเป็นบทสวดสุดฮอตตยอดฮิตสวดกันในพื้นที่ 2 ฝั่งแม่น้ำโขง ที่ในตอนนี้ก็ยังไม่จางหายยังใช้สวดกันอยู่ในกลุ่มวัดป่าของพระอาจารย์ชื่อดัง อาทิ

• สายพระอาจารย์เสาร์ กันตะสีโล
• พระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต

พระคาถานี้นั้นบรรยายความเป็นหนึ่งของพระพุทธเจ้าที่มีพลังอำนาจมากมาย สามารถเอาชนะได้ทุกสรรพสิ่งบนโลกใบนี้ เชื่อกันว่าเป็นบทสวดที่ทรงพลังเป็นอย่างมาก สามารถไล่เรื่องเลวร้ายออกจากชีวิตไปได้ และภยันตรายทั้งหลายทั้งปวงก็จะไม่เข้ามาก้าวก่าย ทั้งแก่ตัวผู้สวดสาธยาย และบ้านเมืองของผู้สวดสาธยายนั้น

จุลชัยยะมงคลคาถา เป็นคาถาประเภทเดียวกับ พระคาถามหาชัยยะมงคลคาถา และ พระคาถาไชยหลวง เป็นพระคาถาสุดฮอตยอดฮิตที่นำมาใช้ในงานมงคลตามพื้นที่ต่างๆ 2 พื้นที่ทางฝั่งแม่น้ำโขง การเผยแพร่พระคาถานี้สามารถเห็นได้โดยทั่วไปในพื้นที่ของภาคอีสานของประเทศไทย และพื้นที่ทางภาคกลางรามไปจนถึงภาคเหนือของประเทศลาว

จากการสำรวจโดย Digital Library of Lao Manuscripts พบคัมภีร์ใบลานเชื่อมโยงกันกับบทสวดไชยน้อย ไชยใหญ่ หรือไชยหลวงจำนวนไม่น้อยซึ่งแต่ละพื้นที่นั้นมีพื้นที่ประชิดกับภาคเหนือของประเทศไทย อาทิ

• เมืองหลวงพระบาง
• นครหลวงเวียงจันทน์
• แขวงคำม่วนทางภาคกลาง
• และในแขวงไชยบุรี
• ทางภาคตะวันตกเฉียงเหนือ

บทสวดจุลชัยยะมงคลคาถา

นะโม เม พุทธะ เตชัสสา ระตะนะตะยะ ธัมมิกา
เตชะ ปะสิทธิ ปะสีเทวา นารา ยะปะระเมสุรา
สิทธิ พรัหมา จะ อินทา จะ จะตุโลกา คัมภี รักขะกา
สะมุททา ภูตุง คังคา จะ สะหรัมพะ ชัยยะ ปะสิทธิ ภะวันตุ เต

ชัยยะ ชัยยะ ธ รณิ ธ รณี อุทะธิ อุทะธี นะ ทิ นะ ที

ชัยยะชัยยะคะคนละตนละนิสัยนิรัยสัยเสนนะเมรุราชชะพล น ระชี ชัยยะชัยยะคัมภีระ โสมภี นาเคน ทะนาคี ปิศาจ จะ ภูตะกาลี ชัยยะ ชัยยะ ทุน นิมิต ตะ โรคี ชัยยะ ชัยยะ สิงคีสุทา ทา นะมุขะชา ชัยยะ ชัยยะ วะรุณ ณะมุขะ ศาตรา ชัยยะ ชัยยะ จัมปาทินาคะ กุละคัณโถ ชัยยะ ชัยยะ คัชชะคน นะตุรง สุกะระภุชง สีหะ เพียคฆะ ทีปา ชัยยะ ชัยยะ วะรุณ ณะมุขะ ยาตรา ชิตะ ชิตะ เสน นารี ปุนะสุทธิ น ระดี ชัยยะ ชัยยะ สุขา สุขา ชีวี ชัยยะ ชัยยะ ธ ระณี ตะเล สะทา สุชัยยา

ชัยยะ ชัยยะ ธ ระณี สาน ติน สะทา

ชัยยะ ชัยยะ มังกะ ราชรัญญา ภะวัคเค ชัยยะ ชัยยะ วะรุณ ณะยักเขชัยยะ ชัยยะ รักขะเส สุระภุ ชะเตชา ชัยยะ ชัยยะ พรัหเมนทะคะณา ชัยยะ ชัยยะ ราชา ธิราช สาชชัย ชัยยะ ชัยยะ ปะฐะวิง สัพพัง ชัยยะ ชัยยะ อะระหันตา ปัจเจกะพุทธะสาวัง ชัยยะ ชัยยะ มะเหสุโร หะโรหะริน เทวา ชัยยะ ชัยยะ พรัหมา สุรักโข ชัยยะ ชัยยะ นาโค วิรุฬหะโก วิรูปักโข จันทิมา ระวิ

อินโท จะ เวนะเตยโย จะ กุเวโร วะรุโณปิจะ อัคคิ วาโย จะ ปาชุณโห กุมาโร ธะตะรัฏฐะโก อัฏฐาระสะ มะหาเทวา สิทธิตาปะสะอาทะโย อิสิโน สาวะกา สัพพา ชัยยะ ราโม ภะวันตุ เต ชัยยะ ธัมโม จะ สังโฆ จะ ทะสะปาโล จะ ชัยยะกัง เอเตนะ ชัยยะเตเชนะ ชัยยะ โสตถี ภะวันตุ เต เอเตนะ พุทธะเตเชนะ โหตุ เต ชัยยะมังคะลัง

ชัยโยปิ พุทธัสสะ สิริมะโต อะยัง มารัสสะ จะ ปาปิมะโต ปะราชะโย

อุคโฆ สะยัมโพธิ มัณเฑ ปะโมทิตา ชัยยะ ตะทา พ๎รัหมะคะณา มะเหสิโน

ชัยโยปิ พุทธัสสะ สิริมะโต อะยัง มารัสสะ จะ ปาปิมะโต ปะราชะโย
อุคโฆ สะยัมโพธิ มัณเฑ ปะโมทิตา ชัยยะ ตะทา อินทะคะณา มะเหสิโน

ชัยโยปิ พุทธัสสะ สิริมะโต อะยัง มารัสสะ จะ ปาปิมะโต ปะราชะโย
อุคโฆ สะยัมโพธิ มัณเฑ ปะโมทิตา ชัยยะ ตะทา เทวะคะณา มะเหสิโน

ชัยโยปิ พุทธัสสะ สิริมะโต อะยัง มารัสสะ จะ ปาปิมะโต ปะราชะโย
อุคโฆ สะยัมโพธิ มัณเฑ ปะโมทิตา ชัยยะ ตะทา สุปัณณะคะณา มะเหสิโน

ชัยโยปิ พุทธัสสะ สิริมะโต อะยัง มารัสสะ จะ ปาปิมะโต ปะราชะโย
อุคโฆ สะยัมโพธิ มัณเฑ ปะโมทิตา ชัยยะ ตะทา นาคะคะณา มะเหสิโน

ชัยโยปิ พุทธัสสะ สิริมะโต อะยัง มารัสสะ จะ ปาปิมะโต ปะราชะโย
อุคโฆ สะยัมโพธิ มัณเฑ ปะโมทิตา ชัยยะ ตะทา สะหรัมพะคะณา มะเหสิโน

ชะยันโต โพธิยา มูเล สักกะยานัง นันทิวัฑฒะโน
เอวัง ตฺวัง วิชะโย โหหิ ชะยัสสุ ชะยะมังคะเล
อะปะราชิตะปัลลังเก สีเส ปะฐะวิโปกขะเร
อะภิเสเก สัพพะพุทธานัง อัคคัปปัตโต ปะโมทะติ
สุนักขัตตัง สุมังคะลัง สุปะภาตัง สุหุฏฐิตัง

สุขะโณ สุมุหุตโต จะ สุยิฏฐัง พ๎รัหมะจาริสุ

ปะทักขิณัง กายะกัมมัง วาจากัมมัง ปะทักขิณัง
ปะทักขิณัง มะโนกัมมัง ปะณีธี เต ปะทักขิณา
ปะทักขิณานิ กัตฺวานะ ละภันตัตเถ ปะทักขิเณ

เต อัตถะลัทธา สุขิตา วิรุฬหา พุทธะสาสะเน
อะโรคา สุขิตา โหถะ สะหะ สัพเพหิ ญาติภิ
สุณันตุ โภนโต เย เทวา อัสมิง ฐาเน อะธิคะตา
ฑีฆายุกา สะทา โหนตุ สุขิตา โหนตุ สัพพะทา
รักขันตุ สัพพะสัตตานัง รักขันตุ ชินะสาสะนัง

ยา กาจิ ปัตถะนา เตสัง สัพเพ ปูเรนตุ มะโนระถา
ยุตตะกาเล ปะวัสสันตุ วัสสัง วัสสา วะราหะกา
โรคา จุปัททะวา เตสัง นิวาเรนตุ จะ สัพพะทา
กายาสุขัง จิตติสุขัง อะระหันตุ ยะถาระหัง

ชาวบ้านและผู้คนที่อยู่ในพื้นที่ลุ่มน้ำโขงชอบนำพระคาถานี้มาสวดกันเป็นอย่างมาก เพราะเชื่อว่าเป็นบทสวดที่เป็นมงคลช่วยไล่สิ่งไม่เป็นมงคลให้ออกจากชีวิตไปได้ โดยเล่ากันปากต่อปากมาว่าแม้กระทั้ง หลวงปู่ชอบ ฐานสโม พระอริยเจ้า ประจำจังหวัดเลย ยังเคนแนะนำให้ผู้ที่มีคุณงามความดีได้สวดบรรนยายโดยเฉพาะในงานมงคลพิธี

สามารถติดตามข่าวสารเพิ่มเติมสดใหม่ทุกวันได้ที่นี่