การพิจารณาคดี โจมตีปารีส: ชีวิตที่ขมขื่น ที่กลายเป็นการสังหารหมู่

ข่าวต่างประเทศ การพิจารณาคดี โจมตีปารีส: พวกเขามีวัยเด็กที่มีความสุขในกรุงบรัสเซลส์ มัลโม หรือตูนิส โดยมีพี่น้องและผู้ปกครองมากมายที่ทำงานอย่างหนักเพื่อมอบความสุขความสบายในชีวิตให้กับพวกเขา

โจมตีปารีส: ชีวิตที่ขมขื่น ที่กลายเป็นการสังหารหมู่

การพิจารณาคดีที่ดำเนินมายาวนานในกรุงปารีสได้ยินมาว่าชีวิตธรรมดาของชาย 14 คนในท่าเรือที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นชีวิตเล็กๆ น้อยๆ และอาชญากรรมเล็กๆ น้อยๆ ปะปนกัน บางคนไปเข้าร่วมสงครามในซีเรีย และจากนั้นก็เข้าไปพัวพันกับแผนการล้างแค้นของกลุ่มไอเอสเพื่อทำลายล้างผู้ก่อการร้ายในยุโรปตะวันตก ส่งผลให้มีผู้เสียชีวิต 130 คน ในคืนวันที่ 13 พฤศจิกายน 2558

นี่คือช่วงเวลาของการพิจารณาคดีครั้งใหญ่ในฝรั่งเศสเมื่ออัยการและทนายความได้รับโอกาสในการตรวจสอบชีวิตส่วนตัว การทำงาน และการทำผิดทางอาญาของจำเลย คำถามเกี่ยวกับข้อกล่าวหาที่เกิดขึ้นจริงหรือความเชื่อทางศาสนาของผู้ชายไม่ได้รับการยกเว้นจากผู้พิพากษาที่เป็นประธานจนถึงเดือนมกราคม

หลังจากหลายสัปดาห์ของพยานผู้เห็นเหตุการณ์ที่เจ็บปวด นับเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่การพิจารณาคดีเริ่มขึ้นในเดือนกันยายนที่ได้รับความสนใจจากจำเลย และเสียงของพวกเขาช่วยสร้างภาพของโลกที่พวกเขาโผล่ออกมา สถานที่สำคัญในโลกนี้คือย่าน Molenbeek ของบรัสเซลส์ และโดยเฉพาะอย่างยิ่งคาเฟ่Les Béguines ที่นั่นซึ่งบริหารงานโดย Brahim Abdeslam

Brahim Abdeslam เป็นหนึ่งในมือปืนที่ร้านกาแฟในเดือนพฤศจิกายน 2558 เขาพัดตัวเองขึ้นที่Comptoir วอลแตร์ เขายังเป็นน้องชายของ Salah Abdeslam ซึ่งเป็น “ชายคนที่ 10” ที่ถูกกล่าวหาในการโจมตีปารีสและจำเลยที่รู้จักกันดีที่สุด

เมื่อพูดถึงวัยเด็กของเขาเมื่อวันอังคารที่ผ่านมา Salah Abdeslam วัย 32 ปีได้ตัดร่างที่แตกต่างจากด้านที่ไม่สำนึกผิดอย่างอุกอาจที่เขาแสดงให้เห็นในการพิจารณาคดี เขายังหัวเราะเบาๆ ในห้องพิจารณาคดี

เกิดในกรุงบรัสเซลส์กับพ่อแม่ชาวโมร็อกโก และด้วยสัญชาติฝรั่งเศส เขาอธิบายตัวเองว่า “เงียบ – เป็นคนดี” “ฉันเป็นที่นิยมในหมู่อาจารย์… ดีในบางวิชา ฉันเรียนหนัก ฉันทุ่มสุดตัว ฉันทะเยอทะยาน” เขารับประกาศนียบัตรสาขาช่างไฟฟ้าและเริ่มทำงานเหมือนพ่อของเขาที่บริษัทรถรางในบรัสเซลส์ แต่หลังจากหนึ่งปีครึ่งเขาถูกไล่ออก “ทำไมคุณถึงถูกไล่ออก” ถามผู้พิพากษาประธาน “เพราะฉันอยู่ในคุก”

ณ สิ้นปี 2010 Salah Abdeslam ได้มีส่วนร่วมในการโจรกรรมอย่างไม่เรียบร้อยกับเพื่อนของเขา Abdelhamid Abaaoud ซึ่งเป็น Abaaoud คนเดียวกับที่จะกลายเป็นหัวโจกของการโจมตีในปารีส

“ฉันเกิดและเติบโตในเบลเยียม ฉันไปโรงเรียนของรัฐ ฉันใช้ชีวิตตามที่ฉันได้รับการสอนให้อยู่ในตะวันตก เช่นเดียวกับคนอื่นๆ ฉันต้องการแต่งงานและมีลูก” เขาบอกกับศาล

“แต่ฉันใส่ทั้งหมดนั้นในด้านหนึ่งในขณะที่ฉันตัดสินใจที่จะลงทุนในโครงการอื่น” โครงการอะไรอีกถามผู้พิพากษา “เรื่องที่ฉันถูกกล่าวหาตอนนี้”

ถิ่นที่อยู่อาศัยอีกแห่งหนึ่งของ Les Béguines ในเมือง Molenbeek คือ Mohamed Abrini วัย 36 ปี เขาถูกกล่าวหาว่าขนส่งนักรบญิฮาดชาวปารีสจากบรัสเซลส์ในช่วงก่อนการโจมตี เชื่อกันว่าเขายังเป็น “ชายสวมหมวก” ที่ล้มเหลวในการระเบิดตัวเองในการโจมตีสนามบินบรัสเซลส์ในเดือนมีนาคม 2559

ลูกคนหนึ่งในเจ็ดคนของช่างก่อสร้างที่เกิดในโมร็อกโกที่ “ได้รับค่าจ้างที่ดี เราไม่รวยหรือจน” เขามีความผิดครั้งแรก (จากหกคน) เมื่ออายุ 17 ปีในข้อหาขโมยรถ จากนั้นก็มีงานแปลก ๆ ตามมาติด ๆ แต่เขาก็เป็นนักพนันที่บังคับ เขาวางแผนที่จะแต่งงาน แต่เมื่อน้องชายถูกฆ่าตายในซีเรีย เขาสาบานว่าจะไปที่นั่นด้วย

“คุณไม่ต้องการที่จะตอบแทนพ่อแม่ของคุณสำหรับความรักและกำลังใจของพวกเขาเหรอ?” ผู้พิพากษาถาม “แน่นอนว่าพวกเขาผิดหวัง ฉันชอบทำให้พ่อภูมิใจ พ่อแม่ของเราทำทุกอย่างเพื่อให้แน่ใจว่าเราจะประสบความสำเร็จในชีวิต ฉันถูกคนในละแวกนั้นลากฉันลงมา”

“แต่ถึงกระนั้นพี่ชายของคุณที่เติบโตที่นั่นเช่นกัน – เขาทำได้ดีในชีวิต”

“ถ้าคุณรวมคนที่ล้มเหลวและคนที่ประสบความสำเร็จเข้าด้วยกัน ก็ประมาณ 80-20 ฉันเป็นหนึ่งในคนที่ไม่ประสบความสำเร็จ”

Hamza Attou วัย 27 ปีก็แวะที่ Les Béguines ด้วยเช่นกัน ลูกคนสุดท้องในจำนวน 6 คนที่เกิดจากพ่อแม่ชาวเบลเยียม-โมร็อกโก เขากล่าวว่าเขามีวัยเด็กที่ดี แต่หลังจากออกจากโรงเรียนได้พัฒนานิสัยเรื่องกัญชา เพื่อจ่ายสำหรับมัน เขาเริ่มที่จะจัดการ

“ฉันใช้ชีวิตอยู่อย่างนั้น ฉันขายกัญชาเรซิน ฉันรู้ว่ามันเป็นความผิด ฉันไม่ภูมิใจกับมัน แต่ไม่เห็นตัวเองกำลังปล้นหรือปล้นคน” เขาถูกกล่าวหาว่าขับรถจากบรัสเซลส์ไปรับ Salah Abdeslam ในช่วงดึกของการโจมตี หนึ่งในสามของจำเลยที่ไม่ได้ถูกควบคุมตัวสำหรับการพิจารณาคดี อย่างไรก็ตาม เขาพบว่ามีการละเมิดเงื่อนไขการปล่อยตัวตามเงื่อนไขเป็นครั้งคราว โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากการอยู่ข้างนอกตอนดึก

“ไม่เห็นเหรอว่าจะติดคุกได้” ผู้พิพากษาถาม “บ่อยครั้งในชีวิตของฉัน ฉันลงมือทำแล้วไตร่ตรอง นั่นคือวิธีที่ฉันลงเอยที่ตอนนี้” เขากล่าว โมฮาเหม็ด บัคคาลี ชาวเบลเยียมอีกคนหนึ่งจากโมร็อกโก วัย 34 ปี เติบโตขึ้นมากับเด็กหนึ่งในหกคน “ในบ้านและสวนที่สวยงาม”

“มันเป็นครอบครัวเดียวกัน ฉันเล่นฟุตบอลที่สโมสรท้องถิ่นและไปที่ห้องสมุดเทศบาล ฉันอ่านหนังสือเยอะมาก” หลังจากออกจากโรงเรียน เขาทำงานกับพ่อของเขาที่โรงรถ “นั่นคือตอนที่ฉันเริ่มเรียนภาษาอาหรับ เพื่อพูดกับลูกค้า” ที่บ้านพวกเขาพูดเบอร์เบอร์

แต่แล้วเขาก็เริ่มซื้อขายของปลอม: “เสื้อผ้า, รองเท้า, นาฬิกา, น้ำหอม – ฉันขายมันทั้งหมด” Bakkali ถูกกล่าวหาว่าช่วยเหลือด้านการขนส่งของการโจมตี เขากำลังรับโทษจำคุกสำหรับบทบาทที่คล้ายกันในการโจมตี Thalys ในเดือนสิงหาคม 2558

ในคุก เหมือนกับจำเลยคนอื่นๆ ที่เขาถูกกักตัวไว้อย่างโดดเดี่ยว เขาได้ศึกษาวิชาสังคมวิทยา “เดิมทีฉันต้องการทำชาติพันธุ์วิทยาเพื่อค้นหาชาวเบอร์เบอร์และรากเหง้าของฉัน” เขากล่าว “แต่แล้วฉันก็ค้นพบสังคมวิทยา มันช่วยให้ฉันเข้าใจความซับซ้อนของสิ่งต่าง ๆ ฉันกำลังเรียนรู้เกี่ยวกับสิ่งที่ฉันไม่มีอีกต่อไป – ความสัมพันธ์ทางสังคม”

ในขณะที่ผู้ต้องหาส่วนใหญ่มีสัญชาติเบลเยี่ยมหรือฝรั่งเศส สี่คนโตในสวีเดน ตูนิเซีย แอลจีเรีย และปากีสถาน พวกเขาไปซีเรียเพื่อเข้าร่วมกับกลุ่มติดอาวุธรัฐอิสลาม จากนั้นข้ามทวีปยุโรปในปี 2015 Osama Krayem อายุ 29 ปีเกิดที่เมืองมัลโม ลูกชายของพ่อชาวซีเรียและแม่ชาวปาเลสไตน์

เมื่ออายุได้ 12 ขวบ เขาได้เล่นฟุตบอลในสารคดีโทรทัศน์เรื่องความสำเร็จของประสบการณ์ผู้อพยพ

“คุณถูกยกให้เป็นแบบอย่างของการรวมตัวเหรอ?” ผู้พิพากษาถาม

“อาจจะ”

“คุณรู้สึกว่าคุณเข้ากันได้ดี ณ จุดนั้น?”

ไม่ เขาตอบว่า: “ฉันอาศัยอยู่ในละแวกบ้านที่ไม่มีชาวสวีเดนแม้แต่คนเดียว”

ปากีสถาน มูฮัมหมัด อุสมาน สูญเสียพ่อชาวนาของเขาไปตั้งแต่ยังเด็ก เขาจำได้ว่าชอบเล่นคริกเก็ตตั้งแต่ยังเป็นเด็ก แต่ไม่สามารถบอกได้ว่าเขาใช้เวลาทำงานในสาขานี้กี่ปีและเรียนที่โรงเรียนมาดราสซากี่ปี “ฉันไม่รู้ว่าฉันหยุดเรียนตอนอายุเท่าไหร่ ในคนของฉัน เราไม่ฉลองวันเกิด”

ซึ่งเป็นปัญหาเพราะไม่มีใครสามารถกำหนดอายุของเขาได้ในวันนี้ เอกสารปลอมที่เขาถืออยู่เมื่อถูกจับกุมในกรีซ ระบุว่าเขาเกิดในปี 1981 แต่บัตรประจำตัวที่ตำรวจปากีสถานส่งมาให้ปีเกิดของเขาในปี 1993

ผู้พิพากษากล่าวว่าเขาดูแก่เกินไปที่จะอายุเพียง 28 ปี “ฉันรู้ว่าฉันไม่ได้ดูอายุของฉัน เป็นเพราะการอยู่อย่างโดดเดี่ยว” เขากล่าว แรงจูงใจทางศาสนาของผู้ต้องหาไม่ได้รับการสำรวจ หรือขั้นตอนที่พวกเขาดำเนินการซึ่งนำพวกเขาไปยังที่ที่พวกเขาอยู่ ทั้งหมดที่ต้องรอบทอื่นในการพิจารณาคดี