การค้นพบครั้งใหญ่ กับ “ไกลเดอร์” สายพันธุ์ใหม่ในออสเตรเลีย

การค้นพบครั้งใหญ่ สำหรับสัตว์โลก ตาโต ขนฟู อย่างเจ้า “ไกลเดอร์” เครื่องร่อนจิ๋วมีชีวิตที่พึ่งมีการค้นพบถึงการมีอยู่ของพวกมัน ภายในป่าป่าฝนทางตอนเหนือของรัฐนิวเซาท์เวลส์ และอาจรวมถึงสัตว์สายพันธุ์ที่ยังไม่ถูกค้นพบอีกมาก

การค้นพบครั้งใหญ่ สายพันธุ์ใหม่ของ “ไกลเดอร์” ในออสเตรเลีย

“มีกระเป๋าหน้าท้องอาศัยอยู่ตามต้นไม้โดดเดี่ยว มีหูขนยาว ตากลมโต และหางคล้ายขนนกงูเหลือม” ที่อาศัยอยู่ในป่ายูคาลิปตัสทางตะวันออกของออสเตรเลีย นักร่อนที่ยิ่งใหญ่มักถูกอธิบายว่าเป็นพอสซัมบินเงอะงะ น่ารักเท่านั้น

“คนส่วนใหญ่คุ้นเคยกับ ชูการ์ ไกลเดอร์ (สายพันธุ์ “ไกลเดอร์” ฟันน่ารักขนาดเล็กที่ถูกเอาเปรียบในการค้าสัตว์เลี้ยงที่ผิดกฎหมาย) คิดว่าไกลเดอร์ที่ใหญ่กว่านั้นเป็นลูกพี่ลูกน้องที่ใหญ่กว่าขี้เกียจและขนฟูกว่า”

ไกลเดอร์ที่ใหญ่กว่าเป็นสมาชิกเพียงคนเดียวในตระกูลพอสซัมริงเทลที่ไม่มีหางจับยึด แต่มันก็มีเอกลักษณ์เฉพาะจากญาติของมันที่กินเฉพาะบนใบยูคาลิปตัส (เช่นหมีโคอาล่า) และมีแผงร่อนยาวจากข้อศอกไปจนถึงข้อเท้าเท่านั้น วิธีนี้ช่วยให้พวกเขาสามารถควบคุมการร่อนได้มากขึ้น และมอบบางสิ่งที่มีคุณภาพให้กับพวกเขาในการบิน

สายพันธุ์นี้ยังสามารถเหินได้ในระยะทางไกล ระหว่างยอดไม้สูงถึง 100 เมตร โดยจะเข้าไปอาศัยอยู่ตามโพรงไม้ซึ่งอาจใช้เวลานานกว่าศตวรรษกว่าจะสร้างได้

ก่อนหน้านี้คิดว่ามีเจ้า “ไกลเดอร์” อาศัยอยู่ตั้งแต่ป่าฝนเขตร้อนที่ร้อนระอุของ Far North Queensland ไปจนถึงป่าที่เย็นและชื้นของ Central Highlands ของรัฐวิกตอเรีย ซึ่งเป็นอาณาเขตที่มีระยะทางประมาณ 3,000 กม. เมื่อเร็ว ๆ นี้ไกลเดอร์ตัวใหญ่ได้รับการพิสูจน์แล้วว่าเป็นสายพันธุ์ที่สามที่แตกต่างกัน โดยมีกระเป๋าหน้าท้องที่ออกหากินเวลากลางคืนมีขนาดเล็กกว่า พวกเขาอาศัยอยู่ทางเหนือไกลออกไป

ความแตกต่างของขนาดถูกบันทึกไว้เมื่อมีการอธิบายเกี่ยวกับ “ไกลเดอร์” ที่มีขนาดใหญ่กว่าให้กับวิทยาศาสตร์ในยุค 1800 แต่สันนิษฐานว่า ตัวอย่างเป็นสายพันธุ์หนึ่ง ( Petauroides volans ) ที่ขยายใหญ่ขึ้นที่ละติจูดต่ำเพื่อประหยัดความร้อน ซึ่งเป็นทฤษฎีที่เรียกว่ากฎของเบิร์กมันน์

นักวิจัยจากมหาวิทยาลัยเจมส์ คุก ได้ทดสอบทฤษฎีนี้โดยใช้สารพันธุกรรมที่นำมาจาก “ไกลเดอร์” ขนาดใหญ่ในควีนส์แลนด์ตอนเหนือ (ซึ่งเติบโตจนมีขนาดพอสซัมหางกระดิ่งขนาดเล็ก) พิสูจน์ว่า เป็นสายพันธุ์ที่แตกต่างจากสายพันธุ์ทางใต้ที่มีขนาดเท่าแมวที่พบทางตอนใต้ของ Tropic of Capricorn (ซึ่งมีชื่อทางวิทยาศาสตร์ว่าPetauroids volansซึ่งปัจจุบันหมายถึง แต่นั่นไม่ใช่สิ่งเดียวที่เธอค้นพบ

ไม่ค่อยมีใครรู้จักเกี่ยวกับสายพันธุ์กลาง ( Petauroides armillatus ) และสายพันธุ์ทางเหนือ ( Perauroides minor ) ซึ่งอาณาเขตที่คิดว่าจะขยายไปทางเหนือของ Cairns) ด้วยความตื่นเต้นของการค้นพบที่มีเป้าหมายสำหรับการอนุรักษ์สายพันธุ์

มีรายงานของกองทุนสัตว์ป่าโลกปี 2020เปิดเผยว่าการทำลายแหล่งที่อยู่อาศัยของ “ไกลเดอร์” เพิ่มขึ้น 52% ในรัฐนิวเซาท์เวลส์และควีนส์แลนด์ หลังจากที่รัฐบาลกลางระบุว่าสัตว์เหล่านี้เสี่ยงต่อการสูญพันธุ์ในปี 2559

“การตัดไม้ไม่เพียงแต่ทำลายที่อยู่อาศัยของ “ไกลเดอร์” เท่านั้น” ลินเดนเมเยอร์กล่าว “มันยังทำให้ไฟป่าร้อนขึ้นและเปลี่ยนองค์ประกอบของภูมิประเทศให้เป็นต้นไม้อาหารที่น่ารับประทานน้อยลง”

การเปลี่ยนแปลงของอากาศก็ส่งผลกระทบต่อสายพันธุ์เช่นกัน ด้วยอุณหภูมิในเวลากลางคืนที่สูงขึ้น ซิดนีย์บันทึกคืนเดือนพฤศจิกายนที่ร้อนที่สุดเป็นประวัติการณ์ในปี 2020 ซึ่งคาดว่าจะทำให้ “ไกลเดอร์” จำนวนมากขึ้นสูญเสียความอยากอาหาร เช่นเดียวกับที่มนุษย์ทำในสภาพอากาศร้อน

” “ไกลเดอร์” ขนาดใหญ่มีไขมันสะสมน้อยที่สุด ดังนั้นพวกเขาจึงไม่สามารถอยู่รอดได้นานกว่าสองสามวันหากไม่ได้รับประทานอาหาร” Youngentob อธิบาย “ในบางสถานที่ ค่ำคืนที่ร้อนอบอ้าวอาจทำให้สัตว์เหล่านี้ตายได้”

การปรากฏตัวของเจ้า “ไกลเดอร์” ในครั้งนี้เป็นที่โล่งใจของเหล่านักอนุรักษ์ ว่าพวกมันยังมีชีวิตอยู่

และยังอยู่ในอาณาเขตนี้ได้ การค้นพบที่เป็นสัญญาณทางบวก ว่าธรรมชาติยังมีสิ่งมีชีวิตที่หลากหลายอยู่

แม้ส่วนใหญ่จะเป็นฝีมือมนุษย์ที่ทำลายธรรมชาติให้ตายอย่างช้า ๆ